ANLAMIYORDU KİMSELER, KENDİMLE BULUŞTUM

" Kelimelerin bir anlamı kalmaz. Söylersin anlaşılmaz, anlatırsın idrar edilmez. Çaresiz kalırsın, nihayet kendinle kalırsın. Belki de içindeki gerçekleri susturmaktan yalanlar seni oyalamıştır. Dinlenmek zorunda kalırsın, aslında cevap sendedir. Seni en iyi anlayan kendindir. Başkaları ne hissettiğini bilmez. Neler yaşadığı umurunda olmaz. Bırak onları, sorunu çözmek sorunun kaynağına inmekle mümkündür yani iç dünyana. "

Kifayetsizdi kelimeler çaresizce sustum,

Kulak verdim kendime, kendimle konuştum,

Anlamıyordu kimseler, neticede değil mi eller?

Konuştum, beni en iyi anlayan kendimle buluştum.

Yılmaz ERDOĞAN (Hür Katip)