CAELİA

(Vedadan Çok, Aşktan Az)

Sabah, gözümün perdesine değiyor ilkin.

Bir kristal kırığıyım,

ışığa tutulunca sen çıkıyorsun içimden.

İhtimallerin kıyısından geçiyorsun.

Bir bakışın düşse önüme, bir anlığına..

Vedadan az, aşktan çok..

Bir yanardağ açılıyor,

Bir göktaşı dünyaya çarpıyor.

Ben seni seviyorum 

Senin haberin yok.

Gözlerin..

Çiçek açıyorlar, ama hep sabaha karşı.

Mor salkımlar gibi,

aşkın tenhalarına tırmanıyorlar.

Vedadan az, aşktan çok..

Bir deniz kendini geri çekiyor.

Bir dağ zirvesini unutuyor.

Ben seni seviyorum 

Senin haberin yok.

Birden haziran oluyorsun.

Begonviller büyüyor göz çukurlarında.

Kirpiklerin,

bir orman gibi çırpınıyor.

Bir göz kırpışınla sarsılıyor tüm inançlarım.

Vedadan az, aşktan çok..

Bir badem ağacı gökyüzüyle konuşuyor.

Bir şeker kaşığı karanlığın alnına değiyor.

Ben seni seviyorum.

Senin haberin yok.

Bir cümle çıksa ağzımdan,

gökyüzü çatlayacak belki.

Sen yağmur yağıyor sanacaksın.

Şimşekten sakınır gibi duracağım karşında.

Aşktan az, vedadan çok. 

Ben seni seviyorum.

Senin haberin yok.