DÖKÜLENİ ANLAT

(Ornella'ya ithafen)

Açtığın çiçekler, ilkyazlar senin olsun,

baharlar hep taze, hep umut dolu…

Ama sen bana döküleni anlat,

savrulanı, kaybolanı,

dalından kopan gazelin mahçupluğunu..

Yıllanmış sevdalara bakma,

bir gidişte biter hepsi.

Adı aşksa, bazen bir vedanın içinde gizlenir.

Sen bana gençliğini anlat,

ilk sarhoşluğu, ilk hatayı,

yenilmeden önce nasıl inandığını..

Tutku sayaçlarında eskiyor hevesler,

kimse fark etmiyor.

Zaman, ince ince öğütüyor kalbi,

bir sabah uyanıyorsun,

ve içinde bir şeyler eksilmiş.

Açtığın çiçekler senin olsun,

ama sen bana solanı anlat.