NE ZAMAN BİRİNİ SEVSEM

Ne zaman birini sevsem,

dişi bir ayrılık kokusu yayılır havaya —

genizleri yakan, içe işleyen,

bir hüzün yanaşır ruhumun kıyılarına.

Ne zaman birini sevsem,

mutluluk bile hüzünden sayılır.

Ne zaman birini sevsem,

hava bir sigara dumanı gibi ağırlaşır.

Mutluluk, ceplerinde saklı duran bir jilet…

Her dokunuşlarında bir uçurum açılır.

Ne zaman birini sevsem,

çelimsiz, ölümlü sevinçler düşer acının rahmine.

Ne zaman birini sevsem,

çıngıraklı sesiyle gelir yalnızlık.

Ne zaman birini sevsem,

şeytan kovmaya benzer kavuşmak;

dualarla çağırdığın,

içinde bir lanet gibi saklanır.

Ne zaman birini sevsem,

binlerce kez ölürüm.

Faili meçhulde tutulur cinayetim.

Ne zaman birini sevsem,

bilirim ki sonu giyotindir.

En acısı,

şefkatle sevdiğim halde

gözlerimi örten onların elleridir.