YILLAR ÖNCEYDİ

(Alya'ya ithafen)

Yıllar önceydi.

Üzerinde masmavi bir elbise,

Gökyüzü üzerine düşen bir kumaştı.

Dalgalar ses vermişti uzaktan,

rüzgâr sana bir şey söyleyecekti sanki,

susup dolandı eteklerine usulca.

Biliyordum, kalbim sende duracaktı. 

Yıllar önceydi.

Terziler gökyüzünü iplikle birleştirmiş,

Senin için dokumuştu sanki.

Güneş vurdukça açılan desenler,

Beyaz teninde eriyordu. 

Mevsimler iplik iplik çözülürken,

İçimde bir ihtilal başlamıştı.

silüetin içkime damlıyordu.

Biliyordum kalbim sende duracaktı.

Sana Alya adını vermiştim.

Gökyüzü..

Sonsuz, erişilmez..

Öyle bir gökyüzü ki,

Uzanıp dokunamayacağım kadar yüksek,

dokunmadıkça daha da yaklaşan.

ne tam mavi, ne de tamamen kızıldı.

her renk sende birikir,

ama hiçbiri seni anlatmazdı.

Biliyordum kalbim sende duracaktı.

Hayal ile gerçek arasında, 

ikisini birbirine düğümleyen bir kördüğüm,

çözüldükçe sıkılaşan, 

sevildikçe derinleşendin.

Bazı renkler var ki Alya,

ömür boyu silinmez,

Bazı hisler var ki içimizde ağır ağır köpürür,

göz ne kadar uzağa bakarsa baksın,

yine döner dolaşır

ve açılır o eski mavi yara…